Hal Animal

Loksinsloksinsloksins

Jæja þá eru nú aldeilis tíðindi.

Númer 1 þá er ég að fara á Pixies tónleikanananananananana. Ég hlakka svvvooooo til þar sem þetta eru einu tónleikarnir sem mig langar VIRKILEGA mikið á, er ekki mjög mikil tónleikamanneskja en Pixies... yeah baby...
Man reyndar eftir því þegar ég fór á fyrstu alvöru tónleikana mína. Það var á þeim tíma sem Blur var virkilega svöl hljómsveit og ekki orðnir svona hallærislegir tengdasynir og heimalningar íslenskra húsmæðra. Við fórum sem sagt íslensku skiptinemarnir í Portúgal á Blurtónleika í Lissabonn. Komum alltof seint á svæðið og héldum að við myndum ekki komast inn. En við vorum ekki búin að átta okkur á því hvar við vorum því Portugalir eru "seinasta" fólk ever og við vorum ein á svæðinu örugglega fyrsta klukkutímann. Einu sinni þurfti ég að bíða í rúmar fjórar klukkustundir eftir portugalskri "frænku" minni sem ætlaði með mig á festival. Þegar hún loksins mætti afsakaði hún sig ekki einu sinni og aðalatriðin á festivalinu voru löngu búin... Lengi lifi afslappað fólk!!! Sem kann að vera fashionably late... (er það ekki kostur annars???)...

Já númer 2 þá var aðalfundur Ársæls í gær og ásamt 16 öðrum skrifaði ég undir eiðinn. Þannig að nú er ég orðin gildur limur (eins og maður segir á færeysku) í björgunarsveitinni.

Númer 3 þá gerðist sá einstaki atburður að á e-mailinu mínu í vikunni birtist e-mail sem ég var næstum því búin að henda þar sem ég þekkti ekki addressuna en fyrirsögnin var "there cant be many Hallas in Selfoss..." Þá var þetta bréf frá honum bandaríska Peter Schmith sem var einu sinni skiptinemi hjá okkur þegar ég var 7-8ára. Þá hafði hann fundið mig inni á AFS.com síðunni sem er svona síða til að leita uppi gamla AFS-sértrúarsafnaðar-vini. Hann er sem sagt að vinna sem stendur í Írak sem verkfræðingur við enduruppbyggingu og virðist gera mikið af því að hanga á netinu að skrifa e-mail.
Reyndar þá man ég ekki mikið eftir því þegar hann var hjá okkur en mamma fræddi mig um það að við hefðum verið að berjast um athyglina. Hann var algjört vöðvabúnt og lærði að prjóna lopapeysu og prjónaði nokkar. Sjáið þið þetta ekki fyrir ykkur?
Ég man nú samt bara aðallega eftir því þegar hann var að kvelja mig og pína. Sérstaklega þegar hann hélt hnífi að hálsinum á mér og tók upp skelfingarhljóðin og öskrin í mér á tape. Verð nú að viðurkenna að þetta var nú soldið frumlegt reyndar... Ég á samt eftir að segja honum að "I still remember what you did that summer..." ha neinei ég er ekkert langrækin...

Helgin framundan ... ÁRSHÁTÍÐ