Hal Animal

Að vera til í gær...

...var allt annað en leiðinlegt. Eftir hádegið fór ég ásamt reyndum kafara úr Hafnarfjarðarsveitinni á Þingvelli þar sem við fórum að kafa í Silfru. Fyrir þá sem ekki vita er Silfra einn af topköfunarstöðunum í heiminum. My god já það var geðveikt að kafa þarna. Ég var ekki búin að kafa neitt síðan í feb.þegar ég fór með Matta kennara í Heituvík í Þingvallavatni þannig að þetta var algjör snilld. Ég var heldur ekki í brjálæðislega miklum fötum eins og þá og gat virkilega hreyft mig smá:) Ég var smeyk um að ég myndi verða alveg eins og jójó upp og niður eins og síðast þar sem þurrbúningur er allt annað mál heldur en blautbúningur. En þetta gekk bara vel og þvílík og önnur eins upplifun að vera þarna niðri. Það er mjög stórgrýtt þarna í gjánni sem er mest um 40 m djúp og smá hellar og slíkt (við fórum mest á 22m). Það er endalaust skyggni og það sem er alveg stórkostlegt við að kafa þarna er þetta fagurbláa ljós þegar maður lítur upp. Alveg himnesktissimo... Ætlaði að finna 5 bleikjutegundir fyrir Gerði en sá bara eitt hornsíli. Getum núna sagt túristunum að það finnist amk hornsíli í gjánum við vatnið.

Smá ónytsamleg pæling: Þurfti óheyrilega mikið að ropa á 22m en gat það ekki, svo við upphækkun fann ég hvernig loftið þandist út og kom auðvitað þegar þrýstingurinn minnkaði. Sem sagt ef ég hefði haldið lengur í mér ropanum hefði ég örugglega ropað eins mikið og Þorlákshafnarbúi þegar ég kom upp á yfirborðið... Hefði kannski verið vert að prófa. En það er rosalegt að heyra þhb ropa, mælist meira að segja á jarðskjálftamælum.