Sannleikur hversdagsins

þriðjudagur, október 10, 2006

Það verður allt einhvern veginn...

...svo miklu mikilvægara en að lesa undir próf þegar maður Á AÐ VERA AÐ lesa undir próf t.d. að taka til, bjóða fólki í mat, blogga, hreyfa sig af miklum krafti, fara á hestbak og heimsækja vini og kunningja sem maður hefur ekki hitt lengi og skiptir eiginlega ekki máli hvort maður bíður í viku eða mánuð í viðbót. Samt... þá veit maður aldrei hvenær maður gæti hrokkið uppaf...
Allavegana til þess að katsja upp hvað gerðist að núinu þá heldur annállinn áfram:

-Fór ég að smala í kringum Strútinn með Kalmanstungufólki og það á honum Þokka taugahrúgu sem langaði mest að rjúka í kringum fjallið og ljúka þessarri hræðilegu lífsreynslu af sem fyrst. Það var nú bara sem betur fór í byrjun þegar veðrið var sem verst. Hef bara sjaldan upplifað annað eins hrikalegt slyddurok. Svo fór veðrið að skána og var orðið fínt um miðjan daginn. Þá varð nú klárinn allur annar og óð eins og jarðýta í gegnum birkiskóg og yfir úfið hraun í gleði sinni á eftir skjátunum. Sem sagt prýðilegur smalahestur. Alltaf jafnmikið stuð að komast í smölun, réttir, kjötsúpu og partý með Kalmanstungufólki:)

-Svo gerðist sá fáheyrði atburður að ég skellti mér ásamt Elsu og nokkrum vinkonum hennar í Reykjaréttir á Skeiðum. Þar voru nottlega rifjaðir upp gamlir taktar í að draga fyrir Oddgeirshólabændur. Sumir í hópnum voru að koma í réttir í fyrsta sinn og draga sína fyrstu rollu. Ótrúlegt en satt... Rollurnar sem voru um 4000 stk. hafa ennþá vinninginn á fólkið sem var um 2000 stk. Ennþá raunhæfara að draga rollu frekar en fólk.

- Eins og áður hefur komið fram þá er ég byrjuð í hrossarækt og er að reyna með góðra vina hjálp að temja litla 11-12 vetra tryppið mitt. Ég er búin að fara núna 4 sinnum á bak henni í hringgerði undir stjórn Hrafnhildar á L-Ármóti og Oddu úr Kollafirði og það hefur gengið stórslysalaust. Hún tók hressilegt ródeó og henti mér reyndar soldið glæsilega af í eitt skiptið og ég er ennþá með fagurfjólublá innanverð lærin... Aldeilis fínt:) Svo hefur leiðin legið uppá við...

- Loksins loksins loksins komst Útivistarklúbburinn á Hvanneyri á Skessuhornið sem hefur verið á dagskrá í 2 ár... Þetta var frábær dagur og næstum allir af 20 manns komust á toppinn. Sjá myndir. Já, þetta tókst fyrir rest!!!

- Um helgina fóru Hvanneyringar (og Hvanneyrarvinir) á Íslandsmeistaramótið í bandý. Ég ætlaði nú bara að vera klappstýra á bikiní með dúska í annarri og myndavél í hinni en svo varð maður að hlaupa frá sér allt vit þarna. Þetta var stórskemmtilegt, við töpuðum aldrei gleðinni og hefðum unnið keppni í að vera "flestar stelpur í liði". Svo eignuðumst við stuðningsmenn úr hinum liðunum á meðan við vorum að spila. Svo þetta var allt mjög jákvætt og skemmtilegt. Þó að við skoruðum bara eitt mark eins og í fyrra og lentum í 8.sæti .......af 8:o) myndir

-Annars er bara fjör á Hvanneyri, partý á fimmtudögum, nýtt frábært fólk á ganginum (sakna samt fyrri granna), alltaf gott veður, skemmtilegir áfangar í skólanum og friðuð blesgæs í túni...

...eeen nú verð ég víst að fara að læra undir erf(i)ðafræði og jarðfræði Íslands próf

over and out
|


<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?